จิตรกรรมฝาผนังภายในพระอุโบสถวัดบางขุนเทียนใน เป็นงานฝีมือช่างในสมัยรัชกาลที่ 3-4 โดยได้รับการซ่อมแซมในสมัยหลังหลายครั้ง ผนังด้านหน้าพระประธานเขียนเรื่องพระพุทธประวัติตอนมารผจญ-ชนะมาร ผนังด้านหลังเขียนเรื่องพุทธประวัติตอนเทศนาพระอภิธรรมโปรดพุทธมารดาบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ พื้นที่เหนือช่องหน้าต่างเขียนเรื่องพุทธประวัติตอนต่าง ๆ พื้นที่ระหว่างช่องหน้าต่างเขียนเรื่องชาดก มีทั้งชาดกในชุดทศชาติและชาดกนอกชุดทศชาติ

          จิตรกรรมฝาผนังภายในพระอุโบสถวัดบางขุนเทียนใน เป็นงานช่างสมัยปลายรัชกาลที่ 3 ถึงรัชกาลที่ 4 โดยได้รับการซ่อมแซมอีกหลายครั้งในสมัยหลัง จิตรกรรมแห่งนี้มีการเขียนภาพแสดงรายละเอียดประกอบฉากซึ่งถือเป็นลักษณะใหม่ อาทิ การเขียนภาพน้ำอย่างสมจริง เขียนภาพบุคคลแสดงอากัปกิริยาอย่างสามัญ อันเป็นการปรับเปลี่ยนจากปรัมปราคติให้เรื่องมีความสมจริงยิ่งขึ้น รวมถึงลักษณะของจิตรกรรมที่มีความสมจริงเพิ่มขึ้นตาม (สันติ เล็กสุขุม 2548: 183) แม้จะเป็นงานจิตรกรรมที่น่าจะเขียนขึ้นในช่วงรัชกาลที่ 4 ตอนต้น ๆ ก็ตาม แต่ก็บ่งชี้ว่ามีการสืบคตินิยมมาตั้งแต่สมัยก่อน อาทิ การจัดวางตำแหน่งเนื้อหาภาพ ซึ่งหากเป็นงานในแนวคิดแบบใหม่ที่เกิดขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 4 จริง คงปฏิเสธภาพเหล่านี้แล้วหันไปเขียนภาพปริศนาธรรม ภาพขนบธรรมเนียมประเพณี ด้วยรูปแบบอย่างตะวันตกมากขึ้น (น. ณ ปากน้ำ 2540: 11) ลักษณะที่เด่นชัดประการหนึ่งของจิตรกรรมแห่งนี้คือ การเขียนเรื่องชาดกนอกชุดทศชาติชาดกหลายตอน อันเป็นแนวคิดที่แปลกใหม่ในช่วงเวลานี้ แสดงให้เห็นถึงความคิดสร้างสรรค์ของช่างเขียนและผู้กำกับการเขียนภาพ

เอกสารอ้างอิง

น. ณ ปากน้ำ. 2540. จิตรกรรมฝาผนัง วัดบางขุนเทียนใน. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ.

สันติ เล็กสุขุม. 2548. จิตรกรรมไทยสมัยรัชกาลที่ 3: ความคิดเปลี่ยน การแสดงออกก็เปลี่ยนตาม. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ.